Бо муоина омада, интизор набуд, ки бача бо зани баркамол бо синаҳои зебои ҷинсӣ барои алоқаи ҷинсӣ талоқ медиҳад, аввал синаҳои калони зебои ӯро лесид, зан парешон нашуда, узвҳои калони ӯро бо даҳон фурӯ бурд. Пас аз як зарбаи бузург, бача гирифта вай маст оид ба нутфа худ. Аксар вақт ин гуна занон ба назди бачаҳо меомаданд, то дар ҳама сӯрохиҳо шӯхӣ кунанд ва аз алоқаи ҷинсӣ фаромӯшнашаванда лаззат баранд.
Аҷоиб! Ман мехостам дар ҷои ӯ бошам! Ба ҳар ҳол, ӯ бераҳм нест, балки хеле вафодор аст!!!